3 сент. 2010 г.

Հայհոյելու օր - 2..

ՀԱՅԱՍՏԱՆ - ԻՌԼԱՆԴԻԱ` 0-1
Դե կանխազգացումը կար, որ էսօր էլի բերանս բացելու եմ: Ուշունցների հերթական շարքը տեղաց իմ շուրթերից, ու էդպես դեռ երկար է շարունակվելու, հույս ունեմ, մինչև Անդորրայի հետ խաղը: Էդ խաղին մի փոքր շունչ կառնեմ ու էլի նույնը:
Ախր տեղին եմ բացում է... վերջապես կարելի է պատկերացում ունենալ տակտիկա կոչվածի մասին: Ու իռլանդացիների հետ խաղին անհնար է սպասել այլ տակտիկա, քան բրիտանականն է, թեկուզ և մարզիչը Տրապատոնին է: Զուտ բրիտանական ոճով մի քանի գրոհ, և իռլանդացիներից մեկը բացեց խաղի հաշիվը և միաժամանակ իմ բերանը.......
Էհ.. Ուշունցներ Սարգիս Հովսեփյանին, որը ամենափորձառուն է, բայց կորցրեց դիրքը գոլի ժամանակ: Առանձնահատուկ ուշունցներ Էդգար Մանուչարյանին, որը մի պահ կարծեց թե տուգանայինից առաջ  ոտքերը լայն բացած հպարտ կեցվածք ընդունելով կարող է Ռոնալդուի նման էլ հարվածել...
Գնամ նոր հայհոյանքներ սովորեմ, մի քանի օրից հաջորդ խաղն է......

1 комментарий:

  1. Այ երբ մեր երազանքների Հայաստանը կառուցենք, մի հատ էլ աքսորավայր կստեղծենք հատուկ անբարեխիղճ ֆուտբելիստների համար... ու էդ ժամանակ բոլորը վախից կսկսսեն Չավիից էլ լավ խաղալ (իրան շաաաատ եմ սիրում :)))!!!! :-D :-D.. Իսկ եթե լուրջ` ՈՐՏԵՂ ԵՆ ՄԵՐ ՊԱՇՏՈՆՅԱ ԱՆՁԻՆՔ, ՆՈՒՅՆ ՆՐԱՆՔ, ՈՎՔԵՐ ՊՐԻՆՑԻՊՅԱԼ ԿԵՐՊՈՎ ՈՏՔԻ ԿԱՆԳՆԵՑՐԻՆ ՄԵՐ ՇԱԽՄԱՏԸ, ԾԱՆՐԱՄԱՐՏՆ ՈՒ ԸՄԲՇԱՄԱՐՏԸ??? ..... ցանկություն չկա??!! ... Ականջդ կանչի, Յան Պորտերֆիլդ... :(((((

    ОтветитьУдалить